De Oude Doos

Suikerfabriek van Moerbeke – Jaren 80

Met dank aan Franky Kindt.

De suikerbietenteelt was jarenlang een winstgevende teelt voor vele Belgische landbouwers. Het bood niet alleen werk voor de telers, maar ook voor alle aanverwanten ; van loonwerkers, tot transporteurs, tot de mensen die in de suikerfabrieken te werk waren gesteld. Al heel wat fabrieken hebben inmiddels hun deuren gesloten. Zo’n gekende fabriek was die van Moerbeke, bij vele ook bekend als Moerbeke-Waas.

Deze fabriek had een lange geschiedenis erop zitten, het ontstaan gaat terug naar 1869 toen het werd opgericht als Sucrerie Jules De Cock & Compagnie. Vanaf 1890 was de familie Lippens de enige aandeelhouder van het bedrijf. In 1893 werd het bedrijf dan een naamloze vennootschap en stond het voortaan bekend als NV Sucrerie de Moerbeke-Waes. De eerste van een aantal naamsveranderingen. Dit ten gevolge van verschillende fusies: NV Sucrerie et Raffinerie de Moerbeke-Waes werd het in 1914, nadat de ruwe suiker ook in Moerbeke zelf geraffineerd werd, waarbij de familie Lippens meerderheidsaandeelhouder werd.

In 1929 opnieuw een naamsverandering, Sucrerie des Flandres na versmelting met twee andere suikerfabrieken respectievelijk gevestigd te Zelzate ( Sucrerie Franz Wittouck ) en een fabriek te Snaaskerke. In 1989 werd het de NV Suikergroep. In 2003 werd het tenslotte een onderdeel van de groep Iscal Sugar. Iscal is een samenvoeging van Isera en Scaldis, de Latijnse namen voor IJzer en Schelde. Deze rivieren vormden het bevoorradingsbekken van de vroegere fabrieken uit de groep. De groep Iscal Sugar is in 2003 ontstaan uit een fusie van de suikergroep Moerbeke-Waas , de suikerfabriek in Frasnes-lez-Buissenal , de suikerfabriek van Veurne en de suikerfabriek van Fontenoy. Deze laatst vernoemde is anno 2019 nog de enige open fabriek van deze groep. Want in 2007 werd de fabriek te Moerbeke helaas ook gesloten. Waarbij zo’n 95-tal vaste werknemers ook hun job verloren.

In deze onderstaande film zien we de bieten geladen worden begin jaren 80. Dit door een Mengele HM 1020 van loonbedrijf Kindt uit Passendale met Franky Kindt aan het stuur. Een werkje dat hem op het lijf was geschreven, geen enkele vrachtwagenchauffeur kon er zeggen dat hij met halve vrachten moest vertrekken richting Moerbeke. Ook transportfirma’s Lein uit Passendale en Ghyselinck uit Eide nabij Oudenaarde wisten ondertussen de weg naar Moerbeke zijn. We zien dan ook nog een glimp van wijlen André Lein bij de staalname van zijn vracht.

Een knappe brok Belgische geschiedenis die zich nu helaas voor altijd achter een gesloten poort zal bevinden.